aysus nang buksan ko ang aking blu haws …..sari-saring kuro-kuro ang naglabasan…salamat mga kaberks dito sa blogosperyo at talaga naman you took time to read at makibahagi sa aking continuing saga ng hiwaga ng blu pencil.
kaninang buong maghapon, i have been searching the internet for some clues that somehow might lead me to unravel this mystery….pero bokya ako ngayon…ito lang ang napala ko sa aking research:
dahil summer ngayon…..hmmm…magandang ilagay ito sa opis ko…..
bakit ngayon ka lang dumating sa buhay ko….. (ring tone ko po yan!)
Mama Anika: ay naku blu, matutuwa ka….
blu: y?
Mama Anika: si Marika nahuli ko kanina may kausap na wala naman…at narinig ko ang pangalang teray!
blu: ha ..di ka ba kinilabutan?
Mama Anika: ano ka ba…natural lang naman sa mga batang may imaginary friends….paglaki nila makakalimutan rin nila yun….di nga ba yan din ang kwento ng anak kung si Bambam…..
blu: kakatakot kasi….
Mama Anika: kasi naman nakita ko syang nakatalukbong ng kumot habang kumakanta ng Our Father at may hawak pang rosary…..
blu: ay parang ako sabi ng nanay ko….madalas nakakumot daw ako noong bata na parang nagmimisa ….hahahahahah…
Mama Anika: yun na nga eh…so wag ka nang magtaka dyan….wari ko nagmamade-madrehan siya at kasama kunyari si teray…
blu: eh…kasi…..
Mama Anika: o siya…ay naku! nalata na yata ang spaghetting pinapakuluan ko…bye….ciao!
blu: ang lapis …..bow!……ang teray….bow! ……ang madre-madrehan…..bow! ano ang connection….haysssss….mabili na nga itong tanim na blu……
base!!!
hahaaha
joke lang
teka manonood muna ko ng ang pangarap kong jackpot
ang spageti bow hehe..
hehehehe..pano napasok ang spaghetti!
kasi si mommy di ba nagluluto ng spageti hehe..
wala talaga ako maisip tungkol sa pencil saga…
kandila yung nasa isip ko eh, habang nauubos, nagkakaroon ng sense yung buhay niya. Kasi marami na siyang nagawa (lapis) marami pa siyang isusulat hindi porket maliit na siya. Marami pa siyang buburahin sa mga maling naisulat. HMMM… ewan ko ba.. napaisip talaga ako, ano nga ba ang lapis sa buhay ko?
saka ayaw ko ma meet si teray, baka multuhin niya ako eh.
tama na yung isa… hahaha
ganun na ba ko katanda at wala akong matandaang naging imaginary friend wahhhhhhh
hahahahahahaha…..di ko alam…di ko alam…
halang marika yan, parang may toyo..
diba yun ang commercial ng datuputi, si MARICA
alam mo ang mga bata daw na may I.F kulang sa kalarong physical at kulang sa gabay.
hahahahaha…kaw…talaga…wait and see…indi ko alam kung ano ang endng g saga na ito….
oo, tama, sa aking pananaw.
“madalas nakakumot daw ako noong bata na parang nagmimisa” — mayroon kaming pari na ganyan din noong maliit pa siya….
di kaya ikaw yun…ask ko lang? hehehehhe
bakit hindi ko maintindihan?
nahihiwagaan ka pa rin ba?….intayin mo ang sussunod na kabanata…..hahahahahahahaha
nakakabitin, buti na lang, medyo late ako nkadalaw.
baka naman kuya blu, ung lapis na pudpod…ito yung symbol ng iyong pagsusulat. at sa dami na ng iyong naibahagi sa iba sa pamamagitan nito, panahon na siguro para sa ballpen (hehe, pramis seryoso itong comment ko. talagang iniisip ko pang mabuti eh..), kasi yung tinta ng bolpen diba mahirap na mabubura? Parang ganun, tapos na yung pencil saga, pudpod na rin pati yung pambura. kailangan mo na ng dotcom para mas maraming tao ang makakabasa ng mga likha mo at mas marami kang ma-inspire sa iyong pagsusulat. 🙂
(pasensya na sa out of this world na imahinasyon ni aling baby hehe.)
😉
hahahahaha…ganun ba yun, aling baby?
may karugtong pa pala yun…hihihi
ang lapis ay parang buhay ng isang productive na tao….kahit gaano ka pa kaproductive sa mundo eh mawawala at mawawala ka pa din..habang tumatagal ay nauupod..
ang labo ng sinabi ko….basta mongol 1 ang gamit ko nong grade 1 at staedler na nong college,hihihihi
ako mongol din lapis ko…pero may point ka dun sa sinabi mo…hmmm..tatandaan ko yan!
Such inceidents take out the undefiled feeling inside me.
I may not experience that yet- but still, i got the chills.
These paranormal states mostly occur upon
restless minds of the young ones. Including me.!!
hahahahhaha kasama ako!
kasama ka? meron ka ring restless minds ng mga young ones? ilang taon ka na ba? hahahahahahaha
nako
creepy pa rin talaga kuya blu
lalo na yung kumakanta ng our father sa ilalim ng kumot..
parang
..
hahahaha..creepy ka dyan….ayan o may katabi ka!
para ka rin palang si LESTER Namin na noong maliit sya ay sinusuot naman ang napakalaking size na t-shirt ng kuya nya at nag papari-parian …
Ngunit ngyon habang nagbibinata na sya …. nag iibang sekta na rin sya…
naka tune in sa dating daan , minsan kay quiboloy ng kingdom of jesus christ , at pag gabi sa net25 ng INC…, pero bawi namn sya ng sunday kase magmula 6am hanggang 8am ini scan lahat nya ng network station na may t.v. mass
si lester na isang highly functioning autistic…
ndi ka naman ganun diba?hehehehe
malikhain ka lang ….hehehe
hehehehehe..minsan naisip ko rin na autistic ako..kasi nga masyadong malawak ang aking imahinasyon….minsan nga tawa ng tawa ang mga kasamahan ko…di ko alam kung ano…sa akin ba o sa sinabi ko…
pakiregards naman ako kay Lester!
ngorks, kala ko totoo na si teray..is alang pala xang hamak na guniguni..isang kauluwang nabuo sa isipan at imahinasyon ng isang bata…
hahahahahaaha…abangan ang ending ng saga ng blu pencil …
yay. mamaya ko na babasahin! uwian time!
time check: 6:30 am.
aba, base ka ax ha!
honga, base na base ako! hehe.
uu nga..pero second base ka!
base ka nga!
oke prAMIS YAN HA!
binasa ko siya sa bahay! pero wala akong macomment. ang hirap ideduce ng isang Blu!
di naman ganun kahirap a…