blu is home

 

marami akong naging saloobin sa aking muling

pagbabalik tahanan

dala marahil ng kasabikan sa aking mga magulang

o talagang merong lang akong hinahanap muli.

kasabay ng buhos  ulan ay

unti-unti kong binaybay ang

daan patungong minsan tinawag kong aking kanlungan

ng isang nakalipas na kamusmusan.

ang mga ngiti nandoon pa rin,

ika nga wala namang nagbago.

ang simoy ng hangin

at ang kapaligiran kalakhan nagbago

pero sa wari ko naroon pa rin ang bakas

ng aking uhuging kamalayan

marahil ako lang talaga ang nagbago.

masarap muling yapusin ang kapayakan ng buhay

malayo sa sibilisasyong aking ginagalawan

sa pangkasalukuyan.

ito marahil ang inyong

pinagtataka…

kung bakit matagal nasundan ang huling

bakas ko sa blogosperyo.

matagal lang akong huminto at nag muni-muni.

ngayon lang kasi bumalik muli ang ang aking katinuang

mag-isip sa mga bagay na dapat noon ko pinagkaabalahan.

maraming salamat:

una , sa Diyos na hanggang ngayon ay patuloy na nagiging aking pananggalang.

pangalawa, sa aking mga magulang  na naging punong-ugat ng aking pagkatao.

pangatlo, kay Lady Blu…my on one only love.

at higit sa lahat sa mga kaibigang naging tulay ng kabutihan at pag-ibig.

paano nga ba sasabihin ang tunay na pasasalamat..

sa puso at sa diwa.

marahil hindi sapat ang mga salita at pagkayap bilang tanda ng isang

masidhing pasasalamat sa Maykapal.

sa mga pagkakataong nararamdaman ko ang nagpupuyos na damdamin

katulad ng nararanasan ko ngayon…

alam ko ..

alam..

na

alam ko…

BLU is home.